TRYCHOLOGIA - LA SYMETRIE

TRYCHOLOGIA - nauka o włosach
Diagnozowanie i leczenie chorób owłosionej skóry głowy

trychoskop
wypadanie włosów

CZYM JEST TRYCHOLOGIA?

Trychologia, nauka o włosach (trikhos z greckiego włos) jest dziedziną leżącą na pograniczu nauk medycznych i estetycznych. Zajmuje się diagnozowaniem, leczeniem chorób owłosionej skóry głowy i włosów oraz szeroko rozumianą pielęgnacją, która ma na celu poprawę jakości skóry głowy, włosów. To bardzo wąska specjalizacja, jednak tylko z pozoru, ponieważ do postawienie właściwej diagnozy i skutecznego usunięcia problemu niezbędna jest znajomość m.in. dermatologii, endokrynologii, dietetyki, patofizjologii, psychologii oraz kosmetologii. Bardzo ważne jest ustalenie chorób, zaburzeń czy niedoborów towarzyszących.

W naszej placówce o zdrowy wygląd Twojej skóry głowy oraz włosów zadbają:

  • Dermatolog – trycholog
  • Kosmetolog Trycholog

Trychologia  obejmuje badanie chorób owłosionej skóry głowy, jak również przyczyn ich występowania, a następnie leczenie.

Do najczęściej występujących schorzeń zalicza się:

  • każdego rodzaju łupież
  • łysienie, utrata włosów
  • łojotok,
  • podrażniona, wrażliwa skóra głowy.

Podczas wizyty przeprowadzane są trichoskopia, oraz szczegółowy wywiad z analizą wyników morfologii, po czym stawiana jest diagnoza i przedstawiony szczegółowy plan dalszego leczenia i wszelkie możliwości terapeutyczne.

Oczywistym jest, że włosy są ważnym elementem kształtowania wizerunku, a każda zmiana ich liczby oraz struktury jest powodem do zakłopotania i szukania pomocy.

Trycholog jest specjalistą w zakresie chorób włosów i skóry głowy. Wykwalifikowany znawca trychologii może zidentyfikować wszelkie formy zaburzeń wypadania włosów, uszkodzeń łodygi włosa i skóry głowy.  Posiada szeroką wiedzę, umiejętności różnicowania obrazów klinicznych z ogólną analizą na podstawie wywiadu.

Włos to najwrażliwszy miniorgan i jedna z najbardziej aktywnych metabolicznie tkanek organizmu, często odzwierciedla pierwsze oznaki zaburzeń wewnętrznych. W ogólnej ocenie stanu zdrowia włosy i skóra głowy są tak samo ważne jak inne części ciała.

Dzięki włączeniu tego obszaru do badań w ocenie ogólnej, wiele schorzeń może być wykrytych i leczonych znacznie wcześniej. Nauka, jaką jest trychologia, posiada duże znaczenie, które mocno wzrasta w miejscach ceniących ochronę zdrowia i urody.

Nasi specjaliści zajmują się diagnozowanie i leczeniem:

  • wypadania włosów,
  • łysienia – w tym łysienia plackowatego, androgenowego, łysienie telogenowego, łojotokowego oraz innych,
  • łojotoku
  • łojotokowego zapalenie skóry
  • atopowego zapalenie skóry
  • wszelkiego rodzaju zapaleń skóry głowy
  • swędzenia głowy
  • łupieżu – w tym łupieżu tłustego, pstrego, suchego, kosmetycznego
  • łuszczycy
  • grzybicy skóry głowy
  • zaburzeń struktury łodygi włosa
  • suchej łodygi włosa

zniszczona, sucha, łodyga włosa

BADANIE TRYCHOLOGICZNE

Badanie trychologiczne wskazane jest w przypadkach każdego schorzenia skóry głowy. Badanie polega na szczegółowej weryfikacji stanu skóry głowy, stanu włosów, mieszków włosowych, faz wzrostu włosów, cebulek.

Wykonywana jest trichoskopia czyli ocena stanu skóry głowy i utraty włosów.

Badanie jest przeprowadzane w celu ustalenia przyczyny schorzenia oraz zalecenia odpowiedniego leczenia. Podczas badania weryfikowany jest poziom hormonów męskich, żeńskich, tarczycy, morfologii na podstawie wcześniej wykonanych wyników badań.

To pierwszy, najdłuższy i bardzo istotny element badania. W związku utajonym przebiegiem wielu schorzeń trycholog powinien szczególnie uważnie przeanalizować ostatnie 6 miesięcy od pojawienia się problemu, mieć wiedzę na temat wszystkich chorób przebytych w ostatnim czasie, istniejących chorób przewlekłych, występujących alergii, przyjmowanych leków jak również sposób pielęgnacji skóry, stosowane preparaty, dieta, tryb życia, charakter pracy.

Podsumowaniem tej części jest analiza zebranych informacji z aktualnymi wynikami morfologicznymi.

Po zebraniu szczegółowych informacji, następnym krokiem jest trichoskopia. Na jej podstawie ustalona zostaje ocena stanu skóry głowy i ujść mieszków włosowych. Szczegółowiej: klasyfikacja rodzaju skóry głowy (łojotokowa, normalna, zanieczyszczona, sucha i wrażliwa, naczynkowa) ocena przebiegu procesu keratynizacji, istnienia stanów zapalnych, podrażnień, oraz zaczopowania ujść mieszków włosowych.

Po przeprowadzeniu wywiadu medycznego, trichoskopii stawiana jest diagnoza. Zdarza się, że na pierwszej wizycie diagnoza nie pada. Pacjent zostaje wtedy pokierowany po wykonanie potrzebnych badań lub na konsultację do wybranego specjalisty, po ich przeprowadzeniu z wynikami ponownie zgłasza się na wizytę do trychologa.

 

W zależności od objawów, stopnia i charakteru schorzenia każdy przypadek wymaga innego podejścia terapeutycznego. Przede wszystkim należy stosować się do zaleceń trychologa, które podają po wywiadzie i trichoskopii oraz uzbroić się w cierpliwość i sumienność w stosowaniu preparatów, gdyż ma to ogromne znaczenie dla osiągnięcia właściwego i długotrwałego efektu.

  • specjalistyczne zabiegi trychologiczne, w tym oczyszczanie skóry głowy
  • mezoterapia igłowa i mikroigłowa
  • kuracja domowa

Pierwszym podstawowym krokiem, bez którego nie jesteśmy w stanie usunąć problemu jest zalecanie kuracji specjalistycznymi preparatami trychologicznymi. Skóra głowy i znajdujące się tam mieszki włosowe są bardzo wymagające odnośnie stosowanych preparatów i składników. Mieszki włosowe są najbardziej wrażliwym mini narządem ludzkiego organizmu stąd konieczność stosowania jedynie sprawdzonych receptur opartych na licznych, potwierdzonych badaniach skuteczności i bezpieczeństwa.

W zależności od problemu dobierany zostaje szampon, lotion, ampułki, peeling czy serum, które zawsze stosowane są indywidualnie zgodnie z potrzebami skóry głowy i włosów. Uważa się, że standardowy czas kuracji trychologicznej powinien wynosić minimum 3 miesiące. Ulega to zmianom w zależności od problemu, stadium, wieku pacjenta itp. Celem przyspieszenia efektów leczenia lub gdy problem jest duży, do kuracji domowej, zaleca się przeprowadzenie serii zabiegów trychologicznych, zazwyczaj w odstępie co 2 tygodnie.

  • nie farbować włosów minimum 2 tygodnie
  • nie myć skóry głowy minimum 24 godziny
  • zabrać ze sobą wyniki badań morfologicznych wykonanych do pół roku przed wizytą

Konsultacja zwykle trwa 45 min. Jeśli jest potrzeba można przedłużyć ją do 60 min.

Podczas kuracji trychologicznej specjalista zawsze wyznacza kolejne wizyty kontrolne w zależności od problemu. Zwykle jest w odstępie od 1 – 2 miesięcy do ustąpienia problemu.

Do trychologa powinno się zgłaszać profilaktycznie raz na rok, nawet jeśli pacjent nie stwierdza, nie zauważa problemu. Dzięki wczesnej prewencji skóra głowy i włosy będą zawsze w możliwie najlepszej kondycji.

peeling skóry głowy
badanie skóry głowy

DIAGNOZOWANIE CHORÓB WŁOSÓW I SKÓRY GŁOWY

Diagnoza jest kluczowa. Chorób związanych z włosami i skórą głowy jest bardzo wiele, tak jak i przyczyn odpowiedzialnych za wypadanie włosów. Stosowanie dostępnych w aptece preparatów najczęściej bywa mało skuteczne. Np. w przypadku rozległego wypadania z powodu łojotoku preparat nie pomoże, a stosowanie go może jeszcze przyśpieszyć łysienie i nasilić łojotok. Jest wiele podobnych przypadków. Dlatego diagnoza jest niezwykle istotna.

W La Symetrie w leczeniu trychologicznym stawiamy na wielodyscyplinarne podejście, dlatego w diagnozie skóry głowy weryfikowane są: poziom hormonów męskich, żeńskich, tarczycy, morfologii na podstawie wcześniej wykonanych wyników badań.

Szybka i trafna diagnoza daje gwarancję efektywnego leczenia i powrotu do stanu sprzed choroby!

OCZYSZCZANIE SKÓRY GLOWY

Stosujemy głębokie oczyszczanie skóry głowy, która jest zanieczyszczona codzienną stylizacją włosów, brudem, kurzem, łojem i osadem. Szampon i codzienne mycie nie wystarczy żeby mieć piękne zadbane, lśniące, gęste włosy. Co jakiś czas należy wykonać głębokie oczyszczanie skóry głowy tak żeby wniknąć do najgłębszej części mieszka włosowego i unormować gospodarkę, żeby była zbliżona jak najbardziej do zdrowej naturalnej.

Co nam to daje?

Bardzo dużo!

Usuwamy nadmiar sebum, kurz, brud i inne substancje, których szampon nie jest w stanie rozpuścić i zmyć.

Dzięki takiemu oczyszczaniu pozwalamy włosom żyć w lepszych warunkach, co ma wpływ na:

  • ich grubość,
  • kolor,
  • gęstość, czyli większą ilość ich na głowie.

Z jednego mieszka zacznie wyrastać więcej włosów np. 2 lub 3. Mieszki które były bliskie zasklepienia odżyją i wyprodukują zdrowy włos.

Efekt? Każdego dnia będzie wypadać mniej włosów!

  • Peeling – skóra głowy również potrzebuje systematycznego oczyszczania i złuszczania, aby mogła funkcjonować w prawidłowy sposób. Jeśli mamy problemy ze skórą głowy, takie jak: łojotok, ŁZS, swędzenie czy łupież. Peeling skóry głowy powinien być wykonywany raz w tygodniu.
  • Detoksykacja skóry głowy – detoks to zabieg który oczyszcza naskórek i wnika w głębsze warstwy skóry, oczyszczając mieszki włosowe z zalegających toksyn.
peeling skóry głowy
trycholog
cienkie włosy

WYPADANIE WŁOSÓW

DLACZEGO WŁOSY WYPADAJĄ?

Miliony ludzi na całym świecie doświadczają problemu utraty włosów. Przyczyn wypadania włosów jest wiele, podobnie jak sposobów leczenia tego schorzenia. Najważniejszymi działaniami są właściwe zdiagnozowanie przyczyny problemu i szybkie podjęcie spersonalizowanego leczenia. Do postawienia diagnozy konieczne są przeprowadzenie szczegółowego wywiadu oraz trichoskopii wraz z analizą aktualnych badań morfologicznych.

Nadmierne wypadanie włosów jest bardzo często efektem poważnych zaburzeń wewnątrzustrojowych czy niedoborów, dlatego tego problemu nie należy bagatelizować. Wypadanie włosów może powodować stopniowe ich przerzedzanie, jak również w wielu przypadkach zupełne wyłysienie.

Przyczyn wypadania włosów jest wiele. Do nagłej utraty przyczynić się mogą:

  • choroby wewnątrzustrojowe
  • choroby zakaźne z podwyższoną temperaturą
  • zaburzenia hormonalne
  • genetyka
  • źle dobrana dieta
  • restrykcyjna, wyniszczająca dieta
  • stres
  • stan zapalny organizmu
  • poród
  • odstawienie antykoncepcji
  • sezonowe wypadanie włosów
  • anomalia skóry głowy
  • niewłaściwa pielęgnacja skóry głowy
  • nieleczone łojotokowe zapalenie skóry, łojotok
  • niektóre leki
  • poważne operacje chirurgiczne
  • chemioterapia

Jeśli wypadanie włosów jest stopniowe i nasila się z każdym rokiem, osoba cierpieć może ze względu na czynniki dziedziczne. Niewłaściwa pielęgnacja oraz zbyt intensywne zabiegi fryzjerskie mogą również powodować zauważalne przerzedzenia na skórze głowy.

Wypadanie włosów to bardzo powszechne zjawisko zarazem u mężczyzn jak i u kobiet. Przyczyny jak i przebieg jest różny w zależności od wielu czynników.

Co zrobić gdy wypadają włosy?

Na to pytanie odpowiedź jest jedna, należy udać się do specjalisty od włosów jakim jest trycholog. Po wykonaniu badania trychologicznego oraz wywiadu przeprowadzonego przez trychologa należy zastosować się do zaleceń .

Stosowanie preparatów z apteki bez właściwej diagnozy trychologicznej może często powodować większy problem! Powodów może być wiele. W przypadku wypadania spowodowanego zaczopowaniem mieszków, silne wcieranie preparatów przeciw wypadaniu spowoduje jeszcze większe wypadanie włosów. W takim przypadku należy oczyścić zaczopowane mieszki i ułatwić dostęp mikrokrążenia do macierzy zarodkowej mieszków.

W wielu innych przypadkach należy regulować enzymy, które doprowadzają do reakcji miniaturyzacji mieszków.

Każdy przypadek wymaga diagnozy. Właściwa diagnoza gwarantuje 100% zatrzymanie każdego wypadania włosów oraz odrost włosów, które wypadły.

W naszej placówce stosujemy szereg metod leczenia wypadających włosów w zależności od postawionej diagnozy dotyczącej przyczyny ich wypadania. Do najczęściej stosowanych metod leczenia nadmiernie wypadających włosów należą takie zabiegi jak:

  • Mezoterapia igłowa i mikroigłowa – peptydowa lub witaminowa peptydowej w celu dostarczenia bezpośrednio do komórek włosa odpowiednich skoncentrowanych substancji odżywczych. Stosuje się ampułki witaminowe lub peptydowe.
  • Preparaty trychologiczne do wcierania w skórę głowy – przy ustabilizowanej kondycji organizmu możemy w szybki sposób zadbać o fryzurę i zahamować negatywny proces. Należy stymulować wzrost nowych włókien, tzw. następowych oraz wyhamowywać proces wypadania włosów, które zostały osłabione. Dokonujemy tego poprzez systematyczne wmasowywanie w skórę głowy preparatów na bazie: aminokwasów, peptyd, keratyny, kolagenu, enzymów, fitohormonów, witamin, minerałów czy minoksydylu. Aby składniki te miały możliwość wchłonięcia i dotarcia do brodawki włosa, musimy we właściwy sposób przygotować do tego skórę, oczyszczając ją systematycznie peelingiem oraz odpowiednio dobranym szamponem.

Kuracje dobierane są w zależności od:

  • płci,
  • wieku,
  • powodu wypadania.

 

KURACJE NA ODROST WŁOSÓW

Wypadają mi włosy – co robić?

W przypadku utraty włosów należy reagować szybko – by wyeliminować przyczyny wypadania i zahamować ten proces. Należy niezwłocznie zastosować odpowiednie środki oraz zabiegi umożliwiające jak najszybszy odrost utraconych włosów. Stymulowanie szybszego odrostu włosów jest niezbędne w celu odzyskania jak największej ilości wcześniej utraconych włosów. Zabiegami i środkami pobudzimy obumierające mieszki włosowe, które znowu będą produkować nowe włosy.

Dobieramy najbardziej optymalne dla problemu środki. Liczy się każdy włos i każdy dzień – im szybsza i właściwsza reakcja, tym większe prawdopodobieństwo odzyskania wszystkich utraconych włosów. 

  • Szczegółowo badamy skórę głowy i stawiamy diagnozę.
  • Dobieramy odpowiednie dla danego problemu preparaty.
  • Uczymy Państwa jak stosować samemu preparaty w domu.
  • Wykonujemy cykliczne zabiegi u nas w gabinecie.

Odzyskanie utraconych włosów pomaga wielu osobom poczuć się lepiej. Problem ten może powodować niską samoocenę. Wiele osób czuje się nieatrakcyjnymi i zakłopotanymi. Trycholog zaoferuje rozwiązania, które pomogą Ci czuć się i wyglądać lepiej.

wypadanie włosów
łysienie

LECZENIE ŁYSIENIA

RODZAJE, PRZYCZYNY OBJAWY ŁYSIENIA

Łysienie jest powszechnie występującym problemem, z którym borykają się zarówno kobiety jak i mężczyźni w różnym wieku, a nierzadko też dzieci.

Czterdzieści procent pacjentów, którzy doświadczają tymczasowej lub długotrwałej utraty włosów to kobiety. U niektórych łysienie objawia się przerzedzeniem lub utratą włosów na całej powierzchni głowy u innych rozpoczyna się na koronie i rozszerza na pozostałe partie. W przeciwieństwie do mężczyzn, u kobiet rzadko występują łyse zakola.

W zależności od przyczyn powstawania wyróżniamy różne typy łysienia. Podstawowy podział typów jest uzależniony od dwóch czynników: genetycznych, czyli osobnicze predyspozycje oraz egzogennych, czyli działanie bodźców zewnętrznych na komórkę włosa. Na te pierwsze nie mamy zbyt wielkiego wpływu, natomiast na czynniki zewnętrzne, poza zdarzeniami losowymi, mamy ogromy wpływ. Wystąpienie, czas rozpoczęcia, skala oraz przebieg są uzależnione od predyspozycji genetycznych, wrażliwości komórek włosa na różne bodźce.

  • Łysienie telogenowe – to najczęstsza przyczyna widocznego przerzedzenia włosów. Polega na skróceniu fazy wzrostu włosa. Cechą charakterystyczną dla tego rodzaju łysienia jest utajony przebieg, a więc łysienie nie jest widoczne od razu po zadziałaniu bodźca, a zazwyczaj po 3 – 6 miesiącach. Dlatego tak ważne jest przeprowadzenie wnikliwego badania trychologicznego celem odnalezienia źródła problemu.
  • Łysienie androgenowe – występuje z powodu wrażliwości mieszków włosowych na androgeny. Jest to najczęstsza przyczyna utraty włosów i występuje u 70% mężczyzn i 40% kobiet w pewnym okresie ich życia.
  • Łysienie plackowate – jest to choroba owłosionej skóry, która może wpływać na wszystkie partie włosów charakteryzując się występowaniem wyłysiałych obszarów na głowie. Tworzą się dobrze odgraniczone ogniska od zdrowo wyglądającej skóry. Może dotyczyć nie tylko obszarów głowy, ale również potrafi występować na twarzy czy całym ciele.
  • Łysienie bliznowaciejące – prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia mieszków włosowych co skutkuje trwałą utratą włosów. W przeciwieństwie do łysienie plackowatego ujścia mieszków włosowych o obszarach łysienia są niewidoczne. Mimo wielu teorii dotyczącej etiologii schorzenia uważa się, że istotną rolę odgrywa nieprawidłowa odpowiedź immunologiczna gospodarza na komórki macierzyste mieszka.
  • Łysienie łojotokowe – jest następstwem nieleczonego łojotoku, o podłożu androgenozależnym. Wykazuje przebieg jak w łysieniu androgenowym.

Łysienie objawia się znaczną utratą włosów, przewyższającą dzienne normy 50 – 100. Łysieniu mogą lecz nie muszą towarzyszyć inne objawy prócz nadmiernej utraty włosów, jak np. łojotok. Łysienie może być też wywołane przez niektóre schorzenia jak łupież tłusty czy łojotokowe zapalenie skóry, więc będą współistnieć.

Łysienie może mieć charakter nagły lub utajony, przebieg szybki lub powolny, w zależności od rodzaju. Może być całkowicie odwracalne w zależności od stopnia uszkodzenia mieszka włosowego lub trwałe.

  • choroby przebiegające z wysoką temperaturą,
  • choroby ogólnoustrojowe (cukrzyca),
  • uwarunkowania genetyczne, jak nadwrażliwość mieszków włosowych na czynniki zewnętrzne i wewnętrzne,
  • stres,
  • szok organizmu poważnym zabiegu chirurgicznym,
  • zbyt restrykcyjna, niezbilansowana, wyniszczająca dieta (ubogobiałkowa, niskokaloryczna, pozbawiona witaminy H, B, składniki mineralne,
  • dieta przesadnie bogata w beta – karoten,
  • anemia,
  • poród,
  • odstawienie środków antykoncepcyjnych o dużych dawkach estrogenów,
  • sezonowość, pory roku – łysienie po lecie oraz po zimie,
  • niewłaściwa pielęgnacja – zbyt częste mycie nieodpowiednimi preparatami, stosowanie agresywnej chemii na skórę głowy,
  • czynniki mechaniczne – niefizjologiczne, stałe naciąganie włosów (koki, mocno splecione warkocze) powoduje naciągnięcie korzenia oraz wyrywanie włosów (choroby psychiczne),
  • nieleczone schorzenia skóry jak łojotok, łupież tłusty, łojotokowe zapalenie skóry,
  • zaburzenia hormonalne – hormon androgenowy oddziałuje na mieszki włosowe powodując łysienie androgenowe, czyli występujące w kątach czołowych (u mężczyzn) lub na szczycie głowy (u kobiet),
  • menopauza,
  • zaburzenia krążenia – podziały mitotyczne są spowolnione, jeśli cebulka nie jest właściwie odżywiona,
  • promieniowanie jonizujące,
  • niektóre toksyny roślinne i zwierzęce,
  • narażenie na kontakt z chemikaliami,
  • zatrucie metalami ciężkimi (najgroźniejsza piątka dla włosów w skrócie: “TOBAR”, czyli tal, ołów, bizmut, arsen, rtęć),
  • grzybica “strzygąca”,
  • leki: przeciwzakrzepowe, reumatologiczne (sole złota, metotreksat, takrolimus), psychiatryczne (karbamazepina, karbimazol, kwas walproinowy, sole litu, leki dopaminergiczne), kardiologiczne (statyny oraz fibraty, inhibitory angiotensyny, leki beta – adrenolityczne oraz te blokujące kanały wapniowe), przeciwgrzybiczne (azolowe), przeciwtarczycowe (pochodne tiouracylu), antykoncepcyjne (w zależności od przewagi estrogenowej w stosunku do gestagenów), chemioterapeutyki.

Łysienie jest jednym z najczęściej występujących schorzeń w gabinecie trychologicznym.

Dotyczy zarówno kobiet jak i mężczyzn w różnym wieku i doskwiera im w taki sam sposób. Przy leczeniu łysienia najważniejsze jest przeprowadzenie szczegółowego badania trychologicznego, w skład którego wchodzi wywiad medyczny, trichoskopia oraz trichogram.

Istotna jest klasyfikacja rodzaju łysienia, odnalezienie przyczyny i określenie stopnia zaawansowania na podstawie czego będzie możliwe wdrożenie skutecznej kuracji oraz zaplanowananie czasu jej trwania.

  • dokładna analiza na 6 miesięcy przed rozpoczęciem problemu,
  • zdiagnozowanie przyczyny problemu,
  • przeprowadzenie wnikliwych badań dodatkowych,
  • usunięcie przyczyny problemu (wdrożenie zasad właściwej pielęgnacji, usunięcie łupieżu, łojotoku),
  • w przypadku łysienia telogenowego jako następstwo chorób ogólnoustrojowych – natychmiastowe rozpoczęcie leczenie,
  • w przypadku kiedy przyczyną jest stres – włączenie czynności świadomej walki ze stresem lub włączenie leczenia,
  • rozpoczęcie serii zabiegów trychologicznych, których celem będzie doprowadzenie do natychmiastowego zahamowania procesu wypadania oraz przyspieszenie porostu nowych włosów co przyniesie zagęszczenie włosów i usunięcie istniejących przerzedzeń,
  • rozpoczęcie intensywnej kuracji domowej, której przebieg i czas trwania jest uzależniony od przyczyny, przebiegu, schorzeń towarzyszących, rodzaju skóry głowy.

Czas trwania kuracji jest uzależniony od wielu czynników, które specjalista musi określić podczas szczegółowego badania, które jest podstawą i gwarantem skuteczności. Najważniejsza jest szybka reakcja oraz późniejsze systematyczne działanie i trzymanie się ściśle do zaleceń specjalisty, ponieważ problem łysienie wymaga zachowania systematyczności i skrupulatności jeśli mówimy o trwałym i satysfakcjonującym efekcie.

Łysienie telogenowe można odwrócić. Najważniejsze jest wdrożenie działań wewnętrznych (suplementacja, leczenie) aby do komórek włosa dostarczyć tego czego potrzebują, a zabrać tego co im przeszkadza i przez co dochodzi do nieprawidłowego wzrostu włosa oraz działania zewnętrzne, które będą tą drogą stymulowały komórki włosa. Skojarzenie tych dwóch metod to jedyne skuteczne rozwiązanie w walce z łysieniem telogenowym. W przypadku łysienia androgenowego, w związku z postępującym stale przebiegiem powinna stać się nieodłączym elementem każdego dnia, jeśli pacjent nie chce doprowadzić do trwałego wyłysienie, poniweważ należy stale dostarczać do mieszka włosowego inhibitora 5 – alfa – reduktazy, który będzie hamował postępowanie zmian.

LECZENIE ŁOJOTOKU

ŁOJOTOK – OBJAWY, PRZYCZYNY POWSTAWANIA

Łojotok to stan, któremu towarzyszy wzmożone wydzielanie łoju na powierzchnię skóry, najwyraźniej w okolicach z największą ilością gruczołów łojowych jak owłosiona skóra głowy, fałdy nosowo – policzkowe, czoło, nos okolica mostka czy międzyłopatkowa. Łojotok obniża jakość życia, a jeśli przewlekle występuje na skórze głowy, może doprowadzić do utraty włosów. Występowanie jest bardzo częste, a w 80% dotyczy zwłaszcza ludzi młodych.

Wydzielanie łoju waha się w zależności od wielu czynników, gwałtownie wzrasta w okresie pokwitania, po czym zmniejsza się powoli, wyraźniej u kobiet. Należy zapamiętać, że łojotok stanowi podłoże do rozwoju chorób owłosionej skóry głowy – łupież łojotokowy, łojotokowe zapalenie skóry, także skóry gładkiej – trądzik i trądzik różowaty.

Część badaczy uważa, iż problem jest związany z nadreaktywnością gruczołów łojowych oraz z niewłaściwym składem łoju wyprodukowanym przez nie. To właśnie przez nadmiar sebum dochodzi do podrażnień oraz nieprawidłowego złuszczania skóry. Łojotok stwarza idealne warunki dla rozwoju drożdżaków.

Łojotok dzielimy na wrodzony, związany z uwarunkowaniami genetycznymi oraz nabyty, wywołany przez niewłaściwą pielęgnację skóry głowy.

To wszystkie agresywne działania, które pozbawiają skóry bariery ochronnej, swoich naturalnych właściwości, jak na przykład częste mycie szamponami z wysoką zawartością agresywnie działających środków powierzchniowo czynnych. Dochodzi wtedy do tzw. błędnego koła łojotoku, ponieważ skóra w obronie przeciw wysuszeniu i pozbawieniu jej naturalnych tłuszczy wysyła sygnał gruczołom łojowym by przyspieszyły swoją pracę, ponieważ jest deficyt lipidów. Mimo znacznego zwiększenia ilości łoju przez pobudzenie gruczołów łojowych, co skutkuje pojawieniem się łojotoku, skóra nie zyskuje nawilżenia, jest sucha, pragnie wody. Nazywa się to pozornie przetłuszczona skóry głowy.

Nadprodukcja łoju występuje zazwyczaj w miejscach o zwiększonej ilości gruczołów łojowych jak owłosiona skóra głowy, tzw. strefa T na twarzy: czoło, nos również fałdy nosowo – policzkowe czy okolica mostka, międzyłopatkowa i za uszami.

 

Łojotok skóry głowy objawia się tłustymi, zlepionymi włosami już niedługo po umyciu. Podczas trichoskopii na skórze głowy widać zaczopowane ujścia mieszków włosowych, tzw. czopy rogowe, często puste ujścia mieszków włosowych. Wytwarzanie sebum zmienia się wraz z wiekiem: duże u noworodków z tendencją do zmniejszania, aż do okresu dojrzewania, gdzie gwałtownie wzrasta, po zakończeniu pokwitania znów spada. Stanowi podłoże do powstania łupieżu tłustego, z którego z kolei może rozwinąć się łojotokowe zapalenie skóry.

Łojotok ulega stopniowemu zmniejszeniu wraz postępowaniem łysienia, zwłaszcza podczas łysienia androgenowego, któremu może towarzyszyć czy przy łojotokowym zapaleniu skóry, które może być jego następstwem. Podczas łojotoku z nieprawidłowej pielęgnacji występują cechy suchej skóry, mogą występować zaczerwienienia i odczuwalny dyskomfort i swędzenie.

Łojotok w ostatnich latach stał się bardzo popularnym i dotkliwym schorzeniem. Główna przyczyna to geny i hormony, jednak w ostatnim czasie możemy uznać łojotok za chorobę cywilizacyjną. Jego podstawową przyczyną staje się stres w życiu codziennym, środowisko, w którym żyjemy, żywność, którą na co dzień spożywamy oraz niewłaściwa pielęgnacja.

Określenie rodzaju łojotoku w trakcie badania trychologicznego jest niezbędne do ustalenia przebiegu kuracji i wdrożenia wszelkich niezbędnych działań mających na celu przywrócenie naturalnych właściwości skóry oraz możliwości właściwego wzrostu włosa oraz zahamowanie rozwoju innych schorzeń o podłożu łojotokowym. Ważna jest wczesna interwencja, gdyż nieleczony łojotok prowadzi do łysienia.

 

Z trychologicznego punktu widzenia zawsze eliminujemy łojotok, niezależnie jakiego typu jest przez wprowadzenie wszelkich możliwych czynności od edukacji na temat właściwej pielęgnacji skóry głowy, unikania czynników sprzyjających przez dietę, wizytę u endokrynologa po wdrożenie domowej kuracji trychologicznej, która przynosi zazwyczaj ulgę już po pierwszym zastosowaniu preparatów. Usunięcie łojotoku spowodowanego osobniczymi predyspozycjami jest niemożliwe. Pacjent z tym problem ma praktycznie 24 godziny na dobę zaczopowane ujścia mieszków włosowych, nawet po umyciu skóry głowy zwykłym szamponem, co obserwuje się zawsze podczas trichoskopii. Taki stan uniemożliwia normalny wzrost włosa. Kuracja spowoduje odblokowanie ujść mieszków włosowych, dostarczenie tlenu i normalny odrost włosa nawet, zauważalne wydłużenie czasu kiedy włosy nie są przyklapnięte.

Ważne jest postawienie właściwej diagnozy – określenie z czym mamy do czynienia. Leczenie każdego schorzenia przebiega bowiem inaczej i dobór odpowiedniego pozwala osiągnąć możliwie najwyższy skutek.

Pacjent zauważa zdecydowaną poprawę, głównie w poczuciu świeżości, lekkości i komfortu, już po pierwszym zastosowaniu specjalistycznych preparatów. Po miesiącu zazwyczaj zauważa się 50 % poprawę, a 3 miesiącach sytuację uważa się za opanowaną na wiele lat. 

Peelingi, szampony, kremy, maski na bazie glinki, lotiony są głównymi środkami wykorzystywanymi do leczenia łojotoku skóry głowy. Peelingi bazować powinny na enzymach, alfa i beta – hydroksykwasach, kwasach salicylowych oraz ekstraktach roślinnych.

Szampony należy stosować naprzemiennie – zapobiega to przyzwyczajeniu się skóry do danego składnika czyszczącego, najlepiej zmieniać szampon co pół miesiąca (stosować 2 szampony naprzemiennie). Do wyregulowania flory bakteryjnej wykorzystywane są antyseptyczne i antybakteryjne właściwości wybranych ekstraktów roślinnych zawartych w lotionach, które nie obciążają skóry, a zapewniają długotrwałe poczucie odświeżenia przez przywrócenie odpowiednich warunków.

Skóra łojotokowa charakteryzuje się szybką reakcją na środki aktywne, niestety też szybko się do nich przyzwyczaja. Aby uniknąć wyhamowanej reakcji, środki należy stosować naprzemiennie. Należy pamiętać, że łojotok wywołany kwestiami osobniczymi musi być zawsze kontrolowany. Po skończonej kuracji zawsze powinny być stosowane specjalistyczne preparaty ale ze zmniejszoną częstotliwością, tak aby chociaż dwa razy w tygodniu całkowicie odblokować ujście mieszków włosowych, dając im tlen i przeciwdziałać utracie włosów.

 

Schemat stosowania preparatów trychologicznych jest zawsze ten sam:

  • około 15 – 20 minut przed myciem należy zaaplikować lotion peelingujący, maskę seboregulującą czy serum na bazie olejów eterycznych.
  • Następnie przejść do procesu mycia. Myć szamponem wtedy kiedy jest potrzeba, nawet codziennie, ale tylko takim przeznaczonym do skóry łojotokowej z dużą ilością olejków, ekstraktów roślinnych wysokiej jakości.
  • Skórę głowy powinno się myć dwukrotnie, podczas drugiego mycia preparat pozostawić na około 2 – 3 minuty i obficie spłukać wodą.
  • Po delikatnym osuszeniu skóry głowy i włosów należy zaaplikować lotion, który wykazuje działanie kompatybilne z produktami wcześniej używanymi. Przywraca właściwy płaszcz hydrolipidowy skóry, pH, reguluje pracę gruczołów łojowych, udrażnia mieszek włosowy dzięki czemu włosy na dłużej pozostają puszyste i świeże. To produkt bez spłukiwania.
  • Ważne jest aby nigdy nie nakładać na skórę głowy masek, odżywek, ani żadnych produktów do stylizacji. Są to preparaty przeznaczone jedynie na włosy.

 

Styl życia i domowe środki zmniejszające objawy łojotoku:

  • Regularnie myj skórę i dokładnie spłukuj szampon
  • Unikaj szamponów z agresywnymi składnikami myjącymi
  • Unikaj produktów zawierających alkohol
  • Unikaj drapania. Drapanie może zwiększyć podrażnienie i ryzyko infekcji. Zastosuj preparat łagodzący, aby zminimalizować swędzenie.

Celem szybszego usunięcia łojotoku skóry głowy, regulacji pracy gruczołów łojowych, udrożnienia ujść mieszków włosowych, w efekcie zachowanie świeżych i zdrowych włosów na dłużej jest przeprowadzenie serii zabiegów w gabinecie trychologicznym. Poza leczniczym charakterem zabiegi są świetną formą aromaterapii dzięki wykorzystaniu preparatów o wysokiej zawartości olejków eterycznych zazwyczaj pozyskiwanych z upraw organicznych, więc najwyższej jakości z czym wiąże się wysoka skuteczność zabiegów trychologicznych. W trakcie zabiegów wykonywany jest zazwyczaj masaż relaksacyjny, który koi zakończenia nerwowe co w połączeniu z unoszącym się zapachem olejków wprawia w błogi relaks. Trwają zazwyczaj 30 – 60 minut. Można przeprowadzać je raz w tygodniu lub co dwa tygodnie, zazwyczaj w serii 6 – 10 zabiegów. Wskazane są zabiegi przypominające raz na 3 miesięce.

Można przeprowadzać je z myciem skóry głowy lub bez, z wykorzystaniem aparatury, jak np. technologia infuzji tlenowej, lub bez. Wszystkie formy są wysoce skuteczne. Podczas obrazowego badania skóry głowy oraz obejrzenia jej pod trichoskopem specjalista dobiera najlepszą, która z metod będzie najlepsza.

Połączenie profesjonalnych zabiegów gabinetowych wraz z intensywną kuracją domową jest gwarancją szybkiego uporania się z problemem i doprowadzenia do odrostu nowych włosów, które wypadły na skutek istniejącego łojotoku.

przetłuszczające się włosy
łupież

LECZENIE ŁUPIEŻU

Przyczyny łupieżu

Łupież powstaje w wyniku nadmiernego i zbyt szybkiego namnażania się komórek naskórka. Najczęstszą przyczyną wywołującą to schorzenie jest grzyb Pityrosporum ovale- te mikroorganizmy żyją na skórze każdego z nas, jednak nie u wszystkich rozwijają się na tyle, by powodować łupież. Ponad to na rozwój łupieżu wpływa wzmożona aktywność gruczołów łojowych, prowadząca do łojotoku. Zaostrzaniu objawów łupieżu dodatkowo sprzyja szereg różnych czynników zewnętrznych między innymi ogólne osłabienie organizmu, zaburzenia hormonalne, niewłaściwa pielęgnacja, czyli nadmiar środków do stylizacji, oraz rzadkie mycie włosów i niedokładne spłukiwanie szamponu. Łupież pojawia się często także u osób przemęczonych, zestresowanych i źle się odżywiających – najbardziej szkodzi spożywanie dużych ilości tłuszczów nasyconych oraz cukru.

  • Łupież suchy – o łupieżu suchym mówimy wtedy, kiedy z głowy sypia białe, suche płatki widoczne często na ciemnym ubraniu. Czasem towarzyszy mu swędzenie skóry głowy i wzmożone wypadanie włosów. Może prowadzić do łupieżu tłustego.
  • Łupież tłusty charakteryzuje się większymi, tłustymi płatami o żółtym zabarwieniu. Nie leczony powodujące trwałe łysienie. Łupież i łojotok zmniejszają się w miarę postępującego łysienia. Leczenie łupieżu tłustego jest bardziej skomplikowane niż się nam wydaje. Przede wszystkim wymaga konsultacji.
  • Łupież pstry – występuje głównie w obrębie klatki piersiowej, karku i pleców, objawia się brunatnymi lub różowymi plamami na skórze. Plamy przybierają nieregularne kształty o powierzchni około 3 – 4 mm, które z czasem zlewają się z sobą w całość.
  • Łupież rumienowy – schorzenie to atakuje głównie mężczyzn. Ma łagodny przebieg, a rozpoznać go można po ciemno-czerwonych lub brunatnych plamach na udach i w okolicy moszny.

Łupież biały – ta odmiana występuje głównie u dzieci i ludzi młodych. Rozpoznamy go po białych , swędzących plamach w okolicach twarzy i kończyn.

Owłosiona skóra głowy to szczególnie wrażliwe miejsce, które narażone jest na liczne bodźce czynniki zewnętrzne, które wpływają bezpośrednio na kondycję włosa i skóry. Nawet najdrobniejsze zachwianie równowagi w funkcjonowaniu jej mechanizmów są widoczne natychmiastowo i świadczą o patologii. Każdy symptom wymaga natychmiastowej interwencji w postaci całościowego, wnikliwego badania. Łupież to jedno z najczęściej spotykanych schorzeń w gabinecie trychologicznym. Jest niebolesnym, nie zaraźliwym zjawiskiem o przewlekłym i sezonowym przebiegu.

Szybka interwencja w przypadku zauważenia czy zdiagozowania łupieżu jest konieczna nie tylko ze względów estetycznych ale w celu niedopuszczenia do trwałego łysienia. Metody leczenia łupieżu przede wszystkim opierają się na leczeniu miejscowym, czyli stosowaniu specjalistycznych preparatów jak lotiony, szampony, emulsje, ekstrakty

 

Leczenie łupieżu suchego powinno opierać się na stosowaniu bardzo łagodnych preparatów, którym celem będzie naprawienie uszkodzonej bariery ochronnej naskórka. Należy usunąć nieprawidłowości w jej przepuszczalności, zwiększyć ilość lipidów z zachowaniem ich unikalnego i naturalnego składu. Składniki aktywne zawarte w preparatach nie mogą być drażniące dla skóry. Agresywne środki myjące znajdujące się w większości szamponów są wręcz zakazane, gdyż zaostrzają i potęgują istniejący już łupież. Bardzo ważne jest aspekt odżywiania, należy dokładnie przeanalizować dietę i włączyć brakujące składniki.

  • ograniczenie spożywania produktów małowartościowych, przetworzonych,
  • mikroelementy
  • produkty bogate w kwasy omega – 3 jak awokado, ryby, oleje, słonecznik, siemię lniane,
  • wypijanie większej ilości wody.
  • unikanie stresu, używek
  • aktywność fizyczna

Bez właściwej pielęgnacji skóry opartej na preparatach z unikalnymi recepturami ciężko mówić o uzdrowieniu skóry głowy. Na rynku specjalistyczne preparaty do problematyki skóry głowy nie są powszechne, przez co, wydawałoby się banalne do leczenia schorzenia, ciągną się miesiącami.Kuracja domowa dobierana jest indywidualnie dla każdego pacjenta podczas wizyty.

Zabiegi przeprowadzane w gabinecie różnią się w zależności od intensywności problemu.

Efekty są z reguły widoczne po pierwszym zabiegu. Po wykonaniu serii zabiegów zalecane są zabiegi przypominające raz na 2 – 3 miesiące.

Aby efekty leczenia łupieżu suchego były jak najlepsze kuracja w gabinecie powinna być połączona z profesjonalnymi preparatami do stosowania w domu.

LECZENIE PRZETŁUSZCZAJĄCYCH SIĘ WŁOSÓW

CZEMU WŁOSY SIĘ PRZETŁUSZCZAJĄ?

Powszechnie nazywany problem przetłuszczających się włosów jest w efekcie nadprodukcji sebum/łoju przez gruczoły łojowe, czyli przez istniejący łojotok. Na rozwój i powstanie łojotoku mają wpływ głównie podłoże genetyczne – wpływ androgenów, nieprawidłowa pielęgnacja skóry czy niektóre choroby. Redukcja łojotoku opóźnia  przetłuszczanie się włosów, które wiąże się z nieestetycznym wyglądem, włosy są przyklapnięte, nieświeże, nierzadko przerzedzone oraz z koniecznością ciągłego ich mycia, jako jedyna metoda poprawiająca ich wygląd. Czas utrzymywania się ich w zadowalającej kondycji, puszystości po umyciu trwa jednak bardzo krótko, ponieważ powszechnie używane preparaty nie mają możliwości aby skutecznie “wyciągnąć” sebum, w konsekwencji mieszek włosowy przed umyciem i zaraz po, jest tak samo “zalany” wydzieliną gruczołów łojowych, która z czasem ulega procesowi krystalizacji czego następstwem jest łysienie.

Każda kuracja trychologiczna opiera się na dwóch podstawowych metodach kuracje domowe i gabinetowe. Łączenie ich w jednym czasie daje najszybsze i najskuteczniejsze efekty. Dobór kuracji jest uzależniony od przyczyny przetłuszczania i jego intensywności. Kierują się one zahamowaniem nadmiernej produkcji sebum oraz wystymulowaniem włosów utraconych przez jego nadmiar. Ważnym aspektem jest włączenie zasad zdrowego żywienia i aktywności fizycznej, unikanie czynników stymulujących gruczoły łojowe jeśli to konieczne farmakoterapii celem uregulowania, usunięcia nieprawidłowości.

Podstawowym elementem każdej kuracji trychologicznej jest wdrożenie kuracji domowej opartej na sprawdzonych i najwyższej jakości preparatach trychologicznych. Dzięki zawartości wysokiej jakości składników aktywnych, co odróżnia je od tańszych preparatów drogeryjnych, przy stosowaniu zgodnie z zaleceniami, zredukują problem przetłuszczających się włosów, dając pacjentowi ulgę i komfort.

Peelingi, szampony, kremy, maski na bazie glinki, lotiony są głównymi środkami wykorzystywanymi do leczenia przetłuszczających się włosów. Peelingi bazować powinny na enzymach, alfa i beta – hydroksykwasach, kwasach salicylowych oraz ekstraktach roślinnych. Szampony należy stosować naprzemiennie – zapobiega to przyzwyczajeniu się skóry do danego składnika czyszczącego, najlepiej zmieniać szampon co pół miesiąca (stosować 2 szampony naprzemiennie). Do wyregulowania flory bakteryjnej wykorzystywane są antyseptyczne i antybakteryjne właściwości wybranych ekstraktów roślinnych zawartych w lotionach, które nie obciążają skóry, a zapewniają długotrwałe poczucie odświeżenia przez przywrócenie odpowiednich warunków. Skóra łojotokowa charakteryzuje się szybką reakcją na środki aktywne, niestety też szybko się do nich przyzwyczaja. Aby uniknąć wyhamowanej reakcji, środki należy stosować naprzemiennie. Należy pamiętać, że łojotok wywołany kwestiami osobniczymi musi być zawsze kontrolowany. Po skończonej kuracji zawsze powinny być stosowane specjalistyczne preparaty ale ze zmniejszoną częstotliwością, tak aby chociaż dwa razy w tygodniu całkowicie odblokować ujście mieszków włosowych, dając im tlen i przeciwdziałać utracie włosów.

Schemat stosowania preparatów trychologicznych jest zawsze omawiany z trychologiem podczas wizyty.

Celem szybszego pozbycia się problemu przetłuszczających się włosów wskazane będzie przeprowadzenie serii zabiegów w gabinecie trychologicznym. 

Zabiegi przeprowadzane w gabinecie różnią się w zależności od intensywności problemu.

wypadanie włosów
łuszczyca

LECZENIE ŁUSZCZYCY SKÓRY GŁOWY

CZYM JEST ŁUSZCZYCA?

To choroba skóry przewlekła, nawrotowa o charakterze zapalno – proliferacyjnym. Uważa się, że jest to jedno z najczęstszych genetycznie uwarunkowanych schorzeń, które dotyka około 2 % populacji w Europie. Cechuje się występowaniem grudek i blaszek pokrytych dużą ilością srebrzystobiałej łuski, które ustępują bez pozostawienia śladu, blizn. Normalny czas życia komórki skóry trwa około 28 dni, kiedy od najniższej warstwy podstawowej przechodzą do górnych części naskórka, stopniowo ulegając procesowi keratynizacji, aby stać się martwą komórką zrogowaciała. Normalnie ten proces jest niezauważalny, a martwe komórki zrogowaciałe oddzielają się od skóry niepostrzeżenie. Jednak w łuszczycy skóry głowy nowe komórki skóry zbyt szybko migrują na jej powierzchnię, nie w ciągu 28 dni, czasem nawet już po 7 dniach, tworząc przez to grube warstwy nieprawidłowo złuszczonego naskórka. Przebieg łuszczycy może być bardzo różny, od zajęcia jedynie owłosionej skóry głowy, nielicznych ognisk, do postaci ciężkich, zajmujących większość powierzchni skóry i stawy. Na ciele zmiany najczęściej pojawiają się na kolanach, łokciach, rękach lub dolnej części pleców. Łuszczyca występuje zarówno u osób dorosłych (do 3%) jak i dzieci, młodzieży (0,5 – 1%).

Dokładna przyczyna do tej pory nie jest poznana. Niewątpliwą rolę odgrywa tło genetyczne, immunologiczne, środowiskowe jak stres, urazy, ukąszenia owadów, używki, leki. Coraz częściej wskazuje się na rolę komórkowych i molekularnych mediatorów łuszczycy. Przez wielu autorów podkreślany jest szczególnie układ odpornościowy i jest traktowana jako zapalna choroba autoimmunologiczna z udziałem komórek T CD4 i komórek dendrytycznych. Bezpośredni wpływ na rozwój ognisk łuszczycowego zapalenia skóry ma prawdopodobnie aktywacja interleukiny 17, interferonu 𝜸, czynnika martwicy nowotworów i interleukiny 22. Poza stanem zapalnym towarzyszącym chorobie klasyczny jest nieprawidłowy, przyspieszony proces proliferacji naskórkowej. Występuje zjawisko parakeratozy, charakteryzujące się obecnością jąder komórkowych w komórkach warstwy rogowej naskórka przez wspomniany przyspieszony proces rogowacenia.

  • Łuszczyca występuje w kilku odmianach i w każdej z nich może dawać inne objawy.
  • zmiany najczęściej pojawiają się na czole, z tyłu szyi lub za uszami,
  • tendencja do umiejscowienia zmian na linii owłosienia,
  • wykwit pierwotny to czerwono – brunatna grudka,
  • zmiany na skórze głowy mają charakter dobrze odgraniczonych zlewnych ognisk zapalnych, rumieniowo – naciekowych, praktycznie zawsze pokrytych srebrzystą łuską towarzyszy suchość skóry, świąd,
  • może dojść do czasowej utraty włosów, bez bliznowacenia (łysienie bliznowaciejące jedynie w ciężkich postaciach jak np. krostkowej),
  • nie towarzyszą zmian struktury włosa,
  • przebieg schorzenia przewlekły, cechuje się okresami zaostrzeń i stabilności,
  • na paznokciach łuszczyca może powodować podpaznokciowe rogowacenie, zgrubienie, zmatowienie, kruchość, naparastkowe wgłębienia, charakterystyczna jest żółta prześwitująca plama pod płytką paznokciową,
  • objaw Koebnera – występuje w aktywnej fazie choroby – w miejscu zadrapania pojawiają się nowe zmiany łuszczycowe,
  • odmiana krostkowa – drobne zmiany krostkowe pokryte srebrzystą łuską, w okresie remisji zmiany wyglądają jak w zwykłej łuszczycy, w aktywnej fazie choroby wykwity krostkowe mogą się zlewać, a naskórek może ulegać spełzaniu,,
  • zmiany mogą pojawić się również w okolicy kolan, łokci, dolnej części pleców i pośladków, na dłoniach i stopach, mogą pojawiać się na całym ciele
  • łuszczyca stawowa (typu dystalnego, zniekształcającego, reumatoidalnego) – jest bardzo niebezpieczna ponieważ może prowadzić do inwalidztwa – w tej odmianie choroby dochodzi do zajęcia stawów.

Podstawowym podejściem w leczeniu łuszczycy jest działanie objawowe, ponieważ jest chorobą przewlekłą, nawrotową. Wszystkie czynności będą opierały się na łagodnym i zarazem skutecznym usunięciem łuski. Łuszczyca skóry głowy nie lubi agresywnego działania, agresywnych składników aktywnych, dlatego receptury preparatów trychologicznych stworzone zostały z najwyższym poszanowaniem potrzeb skóry łuszczycowej.

Istotnym elementem kuracji jest likwidacja ognisk chorobowych specjalnie przystosowanymi do tego preparatami o różnej konsystencji, w zależności od obrazu klinicznego, nasilenia zmian. Najczęściej wykorzystywane są peelingi wodne lub oleiste, maski, sera. Proces usuwania łuski musi zawsze przebiegać z zachowaniem wysokiej ostrożności, aby nie potęgować istniejącego już podrażnienia skóry. W przypadkach bardzo intensywnych stadiów choroby – grubych, twardych skupisk łusek, miejsca te należy zmiękczyć specjalnym serum na bazie roślinnych olejków eterycznych z upraw organicznych. Częstym składnikiem preparatów złuszczających jest kwas salicylowy o silnych właściwościach złuszczających.

 

Zalecane przez specjalistów naszej kliniki peelingi, zwiększają wchłanianie następnie aplikowanych preparatów do miejscowych. Leczenie trychologiczne wyróżnia się tym od innych, iż przykłada dużą wagę do indywidualnej metodyki, traktuje każdy problem jednostkowo oraz skutecznie, bez skutków ubocznych eliminuje uporczywe objawy chorobowe. Pozbawiona łuski, czysta, nawilżona i zdrowa skóra oraz estetyczny wygląd wpływa pozytywnie na stan emocjonalny pacjentów naszej kliniki, zwiększając tym efektywność stosowanych kuracji.

Kurację ściśle uzależniamy od zaawansowania choroby. Stosujemy odpowiednie substancje, często w ich największym dopuszczalnym stężeniu w celu wyeliminowania objawów chorobowych na długi czas. Wszyscy nasi pacjenci widzą znaczną poprawę nawet po tygodniu od rozpoczęcia leczenia. W przypadkach, kiedy chorobie towarzyszyło wypadanie włosów spowodowaliśmy jego zatrzymanie i odrost włosów, które wypadły.

Niezbędnym elementem jest wprowadzenie domowej kuracji trychologicznej stosowanej przez pacjenta rzetelnie i systematycznie. Schemat działania dobiera trycholog podczas wizyty

Celem szybszego usunięcia objawów łuszczycy skóry głowy jest przeprowadzenie serii zabiegów w gabinecie trychologicznym. Zabiegi najczęściej wykonywane są w połączeniu kwasów oraz oczyszczania wodorowego i infuzji tlenowej

trycholog 2

LECZENIE ŁOJOTOKOWEGO ZAPALENIA SKÓRY

CZYM JEST ŁOJOTOKOWE ZAPALENIE SKÓRY GŁOWY?

Łojotokowe zapalenie jest chronicznym i uporczywym stanem cechującym się złuszczaniem skóry zlokalizowanym głównie w obrębie skóry owłosionej oraz miejscach bogatych w gruczoły łojowe. Łojotokowe zapalenie skóry głowy to powszechnie występujące, przewlekłe schorzenie, które dotyka zarówno kobiety jak i mężczyzn w różnym wieku. Najczęściej swój początek ma w okresie dojrzewania z największym nasileniem u młodych dorosłych. Szacuje się, że do 3% naszej populacji, a do 5% spośród dzieci dotyka ten problem. Jest to stan zapalny skóry charakteryzujący się nawrotowym przebiegiem, z zaostrzeniami w okresie jesienno – zimowym, w obrębie owłosionej skóry głowy, w okolicach łojotokowych. Ta uporczywa choroba przedstawia się zmianami złuszczającymi o podłożu rumieniowym wraz z wysiękami. Może zajmować skórę całego ciała, na co również należy zwracać uwagę podczas różnicowania i stawiania diagnozy. Najczęstsze występowanie zmian: fałdy nosowo-wargowe, policzki, powięki, w obrębie brwi, małżowiny uszne, klatka piersiowa, okolicę międzyłopatkowa.

Bardzo ważną informacją jest, że schorzenie to nie zawsze występuje u osób z problemem łojotoku. Jest to bardzo ważne ponieważ łojotokowe zapalenie skóry jest błędnie rozpoznawane przez brak łojotoku, zapewne przez nazwę schorzenia, która wskazuje, że łojotok jest niezbędnym elementem. Patogeneza jest wieloaspektowa. Za główne czynniki uważa się zaburzenie pracy gruczołów łojowych, ich wzmożoną pracę wraz ze zmodyfikowanym składem sebum, wzrost kolonizacji Malassezia spp., czynniki środowiskowe i immunologiczne.

Istotna jest interwencja już przy stwierdzeniu łupieżu tłustego, ponieważ jest on uważany jako wczesne stadium łojotokowego zapalenia skóry.

Oprócz nadmiernej produkcji łoju przy ŁZS obserwuje się także nadprodukcje cholesterolu, redukcję wolnych kwasów tłuszczowych oraz skwalenu. Na zaburzenia pracy gruczołów wpływają też androgeny. Potwierdza to między innymi fakt, że ŁZS rzadko pojawia się przed okresem dojrzewania.

  • nieprawidłowa dieta
  • nieprawidłowa higiena osobista
  • stres
  • zanieczyszczone środowisko
  • obniżona odporność
  • zaburzenia neurologiczne
  • alkoholizm

Charakterystyczne są koliste ogniska rumieniowe często pokryte żółtymi strupami, którym silne towarzyszy złuszczanie naskórka, wysięki wyraźnie odgraniczone od zdrowej skóry. Przez to, że zmianom towarzyszy świąd nierzadko pojawiają się przeczosy, nadżerki i strupy.

Łojotokowe zapalenie skóry cechuje sezonowość, nasilenie zmian występuje jesienią i zimą z zajęciem skóry twarzy: małżowiny uszne, fałdy nosowo – wargowe, brwi oraz okolicy mostowej i przykręgosłupowej. Podczas długo utrzymujących się zmian w obrębie skóry głowy dochodzi do przerzedzenia włosów, dlatego tak ważna jest szybka reakcja dla zachowania dużej ilości zdrowych włosów. Całkowita remisja zmian jest niemożliwa ze względu na przewlekłość schorzenia.

 Choroba może być mylona z innymi schorzeniami, dlatego ważne jest postawienie właściwej diagnozy, bez tego nie będzie możliwe osiągnięcie pożądanego efektu. Leczenie łojotokowego zapalenia skóry ma charakter miejscowy i w głównej mierze powinno opierać się na stosowaniu preparatów wykazujących działanie keratolityczne, cytostatyczne, przeciwgrzybicze. Zawarcie tych 3 elementów w recepturze preparatu powinno zredukować zalegającą na skórze łuskę, wyregulować proces regeneracji naskórka oraz zahamować rozwój bakterii i grzybów. Bardzo ważne jest szybkie działanie ponieważ nieleczone łojotokowe zapalenie skóry może doprowadzić do trwałego łysienia.

Usunięcie objawów łojotokowego zapalenia skóry głowy z trychologicznego punktu widzenia jest bardzo łatwe, to kwestia właściwego rozpoznania, doboru odpowiedniej kuracji, odstawienie innych preparatów oraz systematyczność pacjenta. Leczenie każdego schorzenia przebiega inaczej.

  • Podstawowym elementem w leczeniu łojotokowego zapalenia skóry jest kuracja domowa indywidualnie dobranymi preparatami trychologicznymi. Bez wdrożenia działań domowych nie ma możliwości mówić o sukcesie – zdrowej skórze głowy.
  • Celem szybszego usunięcia objawów łojotokowego zapalenia skóry jest przeprowadzenie serii zabiegów w gabinecie trychologicznym. Najczęściej wykonuje się zabiegi z użyciem peelingu połączonego z oczyszczaniem wodorowym i infuzją tlenową

Gabinetowe zabiegi trychologiczne muszą być zawsze połączone z kuracją domową!

LECZENIE GRZYBICY SKÓRY GŁOWY

Grzybica skóry głowy to choroba atakująca włosy, brwi oraz rzęsy. Wbrew pozorom schorzenie to, nie jest wynikiem braku higieny. Wręcz przeciwnie – zbyt częsty kontakt z wodą i wyjaławiającymi skórę detergentami może sprzyjać jej rozwojowi. Warto wiedzieć, że grzybica głowy dotyka ludzi z powodu zarażenia się od zwierząt mikroskopijnymi dermatofitami, które są niezwykle inwazyjne. Wystarczy kontakt z zakażonym zwierzęciem, by po niedługim czasie zauważyć pierwsze objawy: wypadanie włosów, łuszczenie się, swędzenie oraz pieczenie skóry, a także nieprzyjemny zapach.
Dlatego bardzo często spotyka się u dzieci, które zarażają się od chorego zwierzęcia lub innego dziecka.

  • grzybicę drobnozarodnikową – charakteryzująca się największą zakaźnością, występuje najczęściej u dzieci, powoduje łamanie się włosów tuż nad powierzchnią skóry,
  • grzybicę strzygącą– występująca najczęściej na brodach mężczyzn lub i małych dzieci, charakteryzuje się występowaniem dużych, napełnionych ropą pęcherzy, które są bardzo bolesne i zazwyczaj muszą być przebijane; jeśli leczenie nie zostanie podjęte odpowiednio wcześnie, chory musi pogodzić się z nieodwracalnym wyłysieniem,
  • grzybicę woszczynową– charakteryzuje się występowaniem kolistych wykwitów w kolorze żółtym lub szarym, z biegiem czasu zaczynających wydzielać bardzo nieprzyjemny zapach.

Znając typ grzybicy można podjąć leczenie i pozbyć się złuszczającego naskórka. Każda odmiana przejawia charakterystyczne widoczne objawy. Osobom zmagającym się ze schorzeniem trudno ukryć postępujące zmiany. Stąd konieczne jest podjęcie leczenia oraz zwalczenie grzybicy, którą mogą zarazić się również osoby przebywające w pobliżu chorego.

Leczenie grzybicy skóry głowy należy rozpocząć jak najszybciej, aby uniemożliwić rozwój choroby i zapobiec dalszym zakażeniom. Głównym sposobem leczenia tego schorzenia jest doustne przyjmowanie preparatów o działaniu przeciwgrzybicznym, w składzie których znajduje się przeważnie terbinafina, flukanazol lub gryzeofulwina (w zależności od rodzaju grzybicy). Miejscowe postępowanie przeciwgrzybiczne sprowadza się do częstego mycia głowy zaleconymi preparatami przeciwgrzybicznymi, zawierającymi jod czy też po prostu wodą z mydłem. Uzupełniająco stosować można także kremy i szampony zawierające ketokonazol lub cyklopiroksolaminę. Golenia lub strzyżenia tuż przy skórze włosów co 7-10 dni, co ma na celu usuwanie zakażonych części włosów, oraz odkażania ognisk zapalnych i równoczesnego stosowania maści przeciwgrzybicznych, odpowiednich do stanu ognisk.

Trycholog